“Laat me raden,” zegt Britt als ik Haley’s Comet Breakfast Club binnenstap. “Je hebt een Bikram yogales gedaan, je bent bij Kelly’s Expat Store geweest en nu kom je hier een Crack Egg halen.” Drie keer goed, die meid. Britt grijnst. “Ik ken je gewoon te goed.” Tevreden stap ik een kwartiertje later met mijn Crack Eggs weer op de fiets.
Ik baal ten tijde van de strengere maatregelen-aankondiging eventjes enorm van alles en iedereen. Gelukkig trekt het uiteindelijk wat bij, en ben ik blij dat ik kan sporten, boodschappen kan doen en af en toe nog mensen op anderhalve meter mag zien.
Een paar dagen voor de aankondiging ben ik nog met mijn schoonmoeder koffiedrinken in Leidsenhage en lopen we samen door ‘the Mall of the Netherlands.’ In de Paagman daar ligt mijn tweede boek, dus ik poseer even trots voor een foto. “Kom,we zetten hem vooraan,” knipoogt mijn schoonmoeder.
Vin en ik gaan zowaar een keer naar het strand. We wandelen samen langs de branding, kijken naar mensen en honden en ik snap eventjes waarom mijn vriendinnen zo graag en vaak naar het strand gaan.
Ik eet de hele week Cinnamon Toast Crunch en Sour Patch Kids, gekocht bij Kelly’s.
We gaan naar vier huizen kijken, twee in Berkel en twee in Pijnacker. De huizen waar we kijken zijn mooi, in keurige staat en we vinden er eentje zo leuk dat we nadenken over een bod. Maar als we dan weer in Den Haag zijn, in onze superfijne appartement, willen we niet per se nu verhuizen.
We spelen regelmatig ‘s avonds een potje Among Us met vrienden en kennissen, en het is awesome.
Ik ga een hele week verder niet sporten, gewoon omdat ik geen in heb. Op zondag, de dag voor ik weer ga werken, doe ik een prive boksles bij mijn coach. God, wat is boksen toch lekker.
Vins zus komt brunchen met haar gezin voor Vins verjaardag. Ik lees mijn nichtje voor en Vin zit met de baby op schoot terwijl we met elkaar kletsen.
Onze nieuwe chillstoel wordt bezorgd, en staat superleuk bij de donkere bank. Regelmatig zijn Vin, ik of de katten er in te vinden.
Ik ga langs de huisarts. Bij een checkup (naar aanleiding van vage klachten) bleek mijn schildklier te langzaam; ik krijg medicijnen om hem beter te laten werken. Ik heb ongeveer 32 jaar zonder medicijnen doorgebracht, en scoor nu in twee maanden tijd twee verschillende soorten pillen. Ik baal, want nu moet ik over zes weken weer bloedprikken, en ik heb naar aanleiding van een bijna-flauwval-ervaring bij het bloed doneren stevige angst ontwikkeld; ik word nu elke keer al licht in mijn hoofd als ik op de stoel ga zitten. Ik hoop maar dat het steeds weer een stukje minder wordt.
Omdat ik een nieuwe kledingkast heb besteld moet ik mijn boekenkasten verschuiven, herindelen en uitzoeken. Mijn god, wat heb ik veel boeken. Ik zoek de boeken uit, breng twee dozen naar de kringloop en neem me voor om eerst alle boeken die ik geleend heb van mensen te gaan leze en geen nieuwe (fysieke) boeken te kopen. (LOL)
Nadat ik Twitter al maanden geleden aan de wilgen hing omdat ik doodmoe werd van die bloed-onder-de-nagels-vandaan-halende echokamer, verwijder ik nu ook Instagram van mijn telefoon en log ik overal uit van Facebook. Ik voel dat ik dat nodig heb; even helemaal op mezelf zijn. Het is dus ook heerlijk: ik ben de hele dag alleen maar met mijn eigen dingetjes bezig en zit veel minder op mijn telefoon.
Ik boekte een Hot Stone massage van anderhalf uur. Twee dingen waardoor ik me altijd lekkerder voel: warmte en aanraking. Een massage is niet hetzelfde als een knuffel, maar ik haal met anderhalf uur gemasseerd worden toch even in op aanrakingen van iemand anders dan Vin. Ik ben heel blij dat ik met hem kan knuffelen, maar ik mis echt de nabijheid en aanraking van anderen.
Ik kijk ontzettend leuke Creatief Schrijven opdrachten na voor de NTI cursus: van songteksten tot korte verhalen tot informatieve stukken over historische figuren. Wat is het toch leuk om dat te mogen doen.
Vin wil de woonkamerdeur vervangen, en zo rijden we op zaterdagavond in de Renault Clio hartje Den Haag in om een prachtige deur op te halen die we via Marktplaats gevonden hebben. We halen de deur op bij een ontzettend leuk en behulpzaam stel in een prachtig huis, en terwijl Vin en ik de deur in de auto manoeuvreren staan we een beetje te geinen en te keten met de twee mannen. De weg terug is voorzichtig en hilarisch, en thuis stuur ik een foto van de hangende deur en nogmaals een bedankje, dat enthousiast ontvangen wordt. “Lieve en aardige mensen zijn jullie,” krijgen we terug, “heel veel plezier met de deur.”
Ik ga nog steeds voorlezen bij E. Het boek ‘de Enorm Eigenwijze Eenhoorn’ is favoriet.
We gaan bij een van mijn oudste vrienden op kraambezoek in zijn mooie nieuwe huis. Het is geweldig om hem en zijn vriendin met hun kindje te zien. We hadden samen een bestelling gedaan bij een Italiaanse winkel en ik krijg mijn olijven met sinaasappel, rozemarijnolijfolie en een gigantisch stuk pecorino.
Vin en ik kijken samen met een wijntje en een borrelplank zowel Charlie’s Angels als Birds of Prey. Heerlijke wegkijkfilms, en ontspannen avonden.
Ik herlees Shadow Frost (een boek dat ik technisch gezien qua storytelling en dialogen eigenlijk helemaal niet zo goed vind, maar wat ik toch niet weg kan leggen omdat ik het plot en de personages zo leuk vind), want het vervolg God Storm komt de 20e uit.
Ik lees ook Wicked Saints van Emily Duncan, the Ballad of Songbirds and Snakes van Suzanne Collins.
Ik begin aan het einde van de vakantie ineens als een malle te schrijven. Lang niet alles past in het stramien van de drie plannen die er liggen, maar ik vlieg met de vulpen over het papier en ik zie wel wat ik er uiteindelijk mee kan. Alles is goed.
Niet slecht voor twee weken thuiszitten. Nu weer lekker aan het werk.
