Liefde “Wat merk jij nou eigenlijk dat je nog moet ontwikkelen?” vraagt Vin opeens. We zitten naar Parks & Rec te kijken op de bank op een late zaterdagmiddag en de aflevering gaat over groeien binnen je werk (ook al is het van een fictieve ambtenaar in een fictieve gemeente in een fictief dorp).
Vin heeft een fles Fat Baron opengetrokken, borrelhapjes op tafel gezet. We zetten de aflevering even op pauze en er ontstaat ineens een diepgaand gesprek over onze carrières, onze wensen daarin en hoe we willen groeien. Voordat we de aflevering weer aanzetten zijn we een half uur verder.
Liefde “Ik hou van je,” zeg ik als ik van een megadrukke dag met afsluitende borrel doodmoe en overprikkeld thuiskom, “maar praat alsjeblieft niet tegen me. Morgen ben ik er weer.”
Liefde Ik zit op de bank TV te kijken en Vin doet zijn hernia oefeningen op de vloer. Ineens zie ik vanuit mijn ooghoek dat hij verwoed oogcontact met me probeert te maken en als ik hem aankijk maakt hij dezelfde paringsdansgeluidjes als Toothless uit How To Train A Dragon.
Liefde Ik kom thuis van een intensieve dag in een opgeruimd huis met schone keuken en de was opgehangen. Vin zit God of War te spelen met een kat naast zich. “HA LIEVERD,” zegt hij. “HA SCHAT,” zeg ik. “Hoe was je dag?”
“Goed,” zegt hij opgewekt. “Ik dacht ik maak vanavond je favoriete pasta, heb je daar zin in?”
“JA.” Ik plof op de bank, en heb ook helemaal geen zin om te praten over die onredelijke student die in mijn deuropening verscheen om 16:00 met “spoed” terwijl het nergens over ging en de onbeschofte mails die ik heb gehad. Misschien morgen. Vanavond eten we pasta en kijken we Netflix, en lezen we samen in bed.
Liefde “Ik heb kaartjes gekocht voor Rundfunk,” app ik blij op een random grijze maandag na een saai weekend. “Wat leuk!” appt Vin terug.
Liefde Vin en ik hebben een vaatwasser gekregen van Vincent z’n zus, 2 jaar geleden. Die vaatwasser had zij 8 jaar geleden overgekocht van de oude bewoners van haar toenmalige huis (die hem ook al een X aantal jaar in gebruik hadden), is nog twee keer met haar meeverhuisd maar bij de laatste verhuizing zat er al een vaatwassert ingebouwd in de keuken. Vin en ik namen de vaatwasser over met het idee ‘leuk als hij het nog een paar maandjes doet, dan kopen we een nieuwe.’
Inmiddels zijn we 2 jaar verder en begint de vaatwasser nu echt wat mankementen te vertonen: Maakt de ene beurt wat minder goed schoon dan de andere, of er ligt veel water in de spoelbak.
Vervolgens roepen Vin en ik heel de dag tegen elkaar “WIE HAD DIT OOIT VERWACHT” en “Dit hadden we NOOIT kunnen zien aankomen.”
Liefde Vin komt op zondagochtend terug van het sporten en ik heb ricotta-citroen pannenkoeken gebakken. Ik zet de koffie aan als hij de deur binnenstapt.
Liefde “Muriel wees me op restaurantweek,” appt Vin. Hij stuurt een printscreen van een reservering voor Latour in de week dat we vier jaar samen zijn. Met een nachtje weg maakt Vin er een heel weekendje van.
Wanneer het zover is laten we voor de gein onze telefoons in de hotelkamer. Een hele avond heerlijk eten met bijpassende wijn zonder enige afleiding. We hebben het over onze relatie, over wat we willen uit het leven, over wat we nog willen doen en zien.
Tipsy en vooral buzzing van positieve energie vallen we samen in slaap in onze hotelkamer.
Liefde “Eigenlijk wil ik even introverten vanavond,” aarzelt Vin als ik vraag of hij meegaat naar mijn ouders. “Helemaal goed schatje.” Ik geef hem een kus en ga alleen.
Ik zeg niet dat Vin en ik voor altijd bij elkaar zullen blijven, want dat weet ik gewoon niet.
Als Vin morgen besluit dat hij zijn baan op wil zeggen om een hipster chocolademelkcafe op te zetten in Sint Petersburg geloof ik niet dat onze relatie standhoudt. Ik wil niet naar Rusland en ik houd niet van chocolademelk. Of als hij verandert in een passief, snauwend en onvriendelijk iemand (waardoor dan ook moge zijn), weet ik ook niet of ik lang blijf.
Omgekeerd, als ik gaandeweg transformeer in een wild feestbeest die hele weekenden in de lampen hangt en altijd overal brak en moe verschijnt, kan ik me voorstellen dat Vin ook de stekker uit onze rela trekt. Vin heeft wel wat beters te doen dan mij paracetamol voeren en omhoog te houden tijdens kringverjaardagen. En als ik tegen Vin zeg dat ik professioneel mediteerder voor wereldvrede wil worden en alleen maar hele dagen met mijn ogen dicht op de bank ga zitten ‘ohm’-en, dan snap ik het als hij me niet meer als partner wil.
Maar zolang we van elkaar houden, gelukkig met elkaar zijn en dezelfde dingen willen in het leven blijven we bij elkaar. Laat die dingen samen gewoon liefde zijn. ❤
*Titel geinspireerd door de mooie stukjes van DES (also DES WAAR BEN JE)
