Jongens. Ik heb echt mijn best gedaan. Ik wil ook graag lyrisch de menstruatiecup gebruiken, zoals al mijn duurzame en mileubewuste vriendinnen.
Maar weer een heel weekend op openbare toiletten ontzettend te hebben staan hannesen weet ik weer PRECIES waarom ik toch alweer een dik jaar tampons heb gebruikt in plaats van het cupje.
De Organicup
Ik kocht ongeveer een jaar geleden bij de Trekpleister de Organicup. Voor degenen die niet bekend zijn met de menstruatiecup, dat is een cupje wat je kunt inbrengen in je vagina en dat vangt je menstruatiebloed op. Vriendinnen en Internetterts waren positief, en in theorie vind ik het idee awesome.
Ik bedoel, alleen al wegens het rekensommetje is het interessant. Ik ben vanaf mijn 14e ongesteld en nog heel regelmatig ook, en ik heb de pil in mijn hele leven denk ik 2 keer doorgeslikt voor ik overging op het koperen spiraaltje — en ook daarmee bleef ik gewoon keurig netjes regelmatig ongesteld.
Dus tel maar uit.
Zelfs bescheiden kom ik uit op 17 jaar lang, ongeveer 12 keer voor 4–7 ongesteld. Een half pakje tampons per keer (geen idee, dit verzin ik echt ter plekke), tussen de 1 euro zoveel (Etos en Albert Heijn huismerken) en de 4 euro zoveel (toen er Yoni tampons kwamen nam ik die). Tussen de 1400 euro en de 4400 euro uitgegeven aan tampons in mijn leven.
Vanuit een puur economisch en individualistisch oogpunt: Dat is geld waar ik ook andere dingen mee had kunnen doen. De milieuvervuiling is het belangrijkere en collectivistische standpunt, maar hoe meer ik daarover nadenk hoe meer gestresst ik raak over mijn bestaan en hoe ik ook nog eens een keer per maand de wereld verder naar de tyfus help.
Goed, voordat de existentiële crisis inzet: Ongesteld zijn vind ik niet zo’n drama (ik heb gelukkig weinig last van alle klachten eromheen!) maar echt leuk is het ook niet. En die cupjes vind ik fantastisch.
In theorie.
In de praktijk loop ik toch tegen wat uitdagingen aan.
Als je niet tegen ongesteldheid en gepraat over vagina’s kan kun je beter wegklikken, want dat volgt hieronder.
Al dat gefriemel in mezelf.
Wegens al die theoretische argumenten snorde ik dat ding toch maar weer op voor mijn weekend in Reims met Vin.
Ik gooide ook een handje reservetampons in mijn tas voor de zekerheid, maar ik dacht: Ik ga de cup weer eens gebruiken.
Hoe gebruik je zo’n ding? Nou, de cup die ik heb (de Organicup) kun je het beste natmaken, beetje omvouwen en eh, ja…in jezelf stoppen.
Ook bij het eruithalen moet ik eh, ja, behoorlijk veel vingers in mezelf stoppen om dat ding er weer uit te wurmen.
Toepasselijk daarop vind ik de uitspraak die ik ook vaak inzet als ik weer eens naar een vergadering moet, als er een student met een onredelijk verzoek komt of als er onnodig drama mijn leven in wordt gebonjoured:
Ja maar jongens, daar heb ik toch helemaal geen zin in?
Elke dag dat ik die cup gebruik zit ik een aantal keren per dag two fingers deep in mezelf, of dat ding proberen goed te krijgen of om dat ding eruit te krijgen. Los van de acrobatiek die ik moet uitvoeren om er een beetje comfortabel overal bij te kunnen, vind ik het maar onhandig.
Volgens mij heb ik (nog) niet de goede cup
Omdat het cupje (als het goed is) vacuum trekt kun je niet doorlekken.
Het is namelijk niet waarschijnlijk dat je zoveel bloed verliest dat het cupje helemaal vol komt te zitten, en door het materiaal waar het van gemaakt is zou je het technisch gezien de hele dag kunnen laten zitten. Technisch gezien zou je er heel de dag geen omkijken naar hebben, en pas s’avonds weer hoeven te verwijderen.
Dat lijkt me dus heerlijk: Ik ben me tijdens mijn menstruatie hyperbewust van het feit dat ik zou kunnen doorlekken gedurende de dag, en het lijkt me zo chill dat je dat dan niet hoeft te doen.
Helaas, ondanks al dat bovenstaande gefriemel om dat ding goed in te brengen lijkt dat me niet te lukken. Volgens de instructies moet het cupje voelbaar uitklappen en dus zijn cuppige, rondige zelf kunnen wezen up your hoo-ha, maar bij mij blijft er minstens een kant ingeklapt. Het trekt wel redelijk vacuum, maar het blijft altijd deels ingeklapt.
Heb ik een te grote cup? Begint mijn vagina spontaan paniekerig samen te trekken uit angst voor het plastic apparaatje waardoor het niet lukt? Wat gebeurt hier?
Doordat dat ding niet uitklapt voel ik me er toch niet helemaal gerust op, en denk ik heel de tijd te voelen dat ik doorlek. Ofterwel, een paar keer per dag toch het toilet in duiken om te checken, met al het gefriemel en gehannes van dien.
Dat gehannes op openbare toiletten
Toegegeven, een weekendje weg waarbij je rondrijdt en slentert, en dus vooral treinstation- en andere openbare toiletten tot je beschikking heb is misschien ook niet het beste moment om die cup weer te gaan gebruiken.
My bad.
Mijn onzekerheid over dat ding had tot gevolg dat ik afgelopen weekend in een treinstationtoilet, een restaurant toilet en een openbaar toilet in een park op de grond moest hurken en die cup even wilde legen en schoonmaken…met alles wat daarbij komt kijken.
Ik voel me al een beetje vreemd dat ik gehurkt in een openbaar toilet moet zitten, maar dat ik dan ook nog mijn menstruatiecupje even moet afspoelen (en dus weer nat moet maken om ‘relaxed’ in te kunnen brengen) en bloedspettertjes moet schoonmaken: Niet mijn lievelings.
Ofterwel
Na drie dagen organicup was ik er wel weer klaar mee, en pakte ik de tampons voor het laatste beetje weekend.
Het inbrengen is veel makkelijker, ik kan beter inschatten wanneer ik naar het toilet moet om te verwisselen, en ik sta niet met een flesje water een plastic dingetje schoon te spoelen terwijl sacherijnige Fransosen niet snappen waarom ik er zo lang over doe en zoveel verschillende houdingen aanneem om te plassen.
Zijn er ook positieve kanten?
Jazeker! Ik heb geen last van dat ding en de paar keren dat ik de cup gebruikte op mijn werk of thuis (veel stilzitten en een toilet binnen handbereik) was het nog steeds gehannes maar minder vaak en op vertrouwde plekken.
Echter bleef de handeling van een tampon zoveel makkelijker dat ik toch al gauw s’ochtends uit gemak gewoon even een tampon pakte in plaats van de cup weer uit te koken en anatomisch op de juiste plek te krijgen door gehurkt in mijn eigen toiletje te gaan zitten friemelen.
Logisch ook, want ook hier laat een rekeningsommetje zien: 17 jaar x 12 maanden x 5 dagen per maand ongesteld zijn 1020 dagen van mijn leven waarin ik dit een paar keer per dag heb moeten doen. Met die cup tik ik de tien dagen nog niet eens aan.
Voorzichtige conclusie
Ik moet echt meer oefenen. Misschien gaat de ongemakkelijkheid ervanaf als het een gewoonte is geworden, want als dat ding eenmaal goed zit dan is het top.
Ik ben dit weekend in Reims en Epernay ook niet doorgelekt, ondanks al dat gedoe.
En misschien dus even kijken naar een kleiner cupje voor mijn gepanikeerde vagina.
Joe.
