Zaterdagochtend kreeg ik een appje van bestie Rocher met een screenshot waar ik zowel een wegtrekkertje als een in-de-gloriaatje van kreeg:
Mijn boek op de Nieuw Amsterdam website.
Daar stond tie dan.
En toen bleek hij ook op bol.com te staan. En op de Bruna website. En Paagman. En ongeveer elke andere online boekenwinkel die je je kunt bedenken.
Beschikbaar vanaf 1 oktober. Te reserveren.
Helemaal voor het echie. Eindelijk.
Het proces
Ik heb het hele proces van mijn boek heel erg bij mezelf gehouden de afgelopen jaren.
Het aankondigen van mijn boek (lang, lang geleden, in een universum hier ver vandaan) zie ik nog steeds als een van de domste dingen die ik ooit gedaan heb: Ik had gewoon mijn bek moeten houden en dat ding moeten gaan schrijven. Dat is veel meer mijn stijl.
En nadat ik teringoverspannen thuiskwam te zitten door alles wat ik vond dat ik moest doen en moest zijn (EN IK MOET DUS NIKS, zie boek, plug plug plug) kon ik niks doen en zat ik aanvankelijk totaal niet te wachten op iedereens mening en nieuwsgierigheid.
Ik wist toen niet eens meer zeker of het me ging lukken, dat boek maken. Ik kon het in het begin amper naar de Albert Heyn, man.
Maar toen het wat beter ging, ging ik weer schrijven. Ik maakte wel progressie.
En ik maakte een boek dat ik niet van plan was om te schrijven, maar wat wel het beste boek is dat ik in me had. Een boek dat een combinatie werd van mijn eigen leven en zelfhulpboekenkennis, een verhaal over de eeuwige hang naar beter en hoe belangrijk het is om balans te vinden. Hoe je een gaaf leven leidt en tegelijkertijd ook gewoon een beetje normaal doet.
Hoe je een gaaf leven leidt, en tegelijkertijd ook gewoon een beetje normaal doet.
Als iemand er wat over vroeg, vertelde ik er wat over, maar ik begon er nooit uit mezelf over. Mijn boek moest eerst heel lang echt van mij zijn, voordat het van andere mensen mocht zijn.
Maar toen mocht de uitgeverij er wat van vinden, en toen mijn redacteur, en straks jullie. (Als jullie me zoeken, ik lig in de foetus houding onder de bank.)
Het boek?
Megapersoonlijk.
Ik ben erachter dat ik op papier gewoon bijna geen geheimen heb. Dat is helemaal kut, want ik wil best gewoon geheimen hebben en hoef niet per se mijn lifestory met iedereen te delen, maar dat doe ik dus automatisch. Dat zorgt wel voor een eerlijk en intiem verhaal.
Alle rare redenaties die ik mezelf had aangepraat, mijn beschamende naïviteit als jonge twintiger: Alles zit erin. Dat hoofdstuk waarin ik mijn ex even flink kapotmaak heeft ook standgehouden.
En ongeacht of je straks bij het lezen denkt ‘jezus wijf, waar maak je je druk om’ of juist ‘oh hoi herkenning’, het is wat het is.
Dus.
Zoals mijn favoriete Queen altijd zegt:
“Available on iTunes.” — RuPaul
Oh nee, bol.com . Maar je snapt me.
Kleine shoutout
Dit is geen Academy Award speech, en ook niet het dankwoord uit mijn boek, maar dit boek was er nooit gekomen zonder ‘mijn’ drie mannen: Vincent, Andrew & Rocher. Maar daarover later meer.
Jullie hebben het nu veel te druk met mijn boek reserveren, dus ik laat jullie even met rust. Cheers!
*Geen affiliate links want die website doet het niet en ik heb liever dat je gewoon mijn boek reserveert dan dat ik er 3 cent voor krijg.
